Η ανύψωση ιγμορείου – sinus lift είναι μια σύγχρονη, επαναστατική μέθοδος που μας επιτρέπει να αναγεννήσουμε το κόκαλο στις πλάγιες περιοχές της άνω γνάθου , έτσι ώστε  να είναι δυνατή μια σταθερή αποκατάσταση με εμφυτεύματα δοντιών.

Η ανύψωση ιγμορείου μπορεί να χρειαστεί όταν πρέπει να τοποθετηθούν εμφυτεύματα για την αντικατάσταση οπισθίων δοντιών της άνω γνάθου. Ο εμφυτευματολόγος οδοντίατρος θα συστήσει την επέμβαση ανύψωσης ιγμορείου όταν τα απεικονιστικά στοιχεία (πανοραμικές ακτινογραφίες ή αξονικές τομογραφίες) δείξουν ότι δεν υπάρχει αρκετή οστική μάζα (κυρίως βάθος οστού) στην πάνω σιαγόνα για την υποστήριξη της τοποθέτησης οδοντικών εμφυτευμάτων. Αν το βάθος του οστού δεν είναι επαρκές, η τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος χωρίς να έχει προηγηθεί ανάπλαση του οστού μπορεί να οδηγήσει σε διάτρηση του ιγμορείου δημιουργώντας σοβαρές επιπλοκές και αποτυχία της εμφύτευσης.

Οι περιπτώσεις οι οποίες μπορεί να δημιουργήσουν την ανάγκη για να γίνει ανύψωση ιγμορείου είναι:

Η φυσική ανατομία των οστών του προσώπου

Η φυσική ανατομία, μέγεθος και σχήμα, των οστών του προσώπου διαφέρει από άτομο σε άτομο. Αν κάποιος έχει σχετικά μικρή σιαγόνα και αναλογικά μεγαλύτερο μέγεθος ιγμορείου άντρου, είναι πιθανό να μην έχει αρκετό διαθέσιμο βάθος οστού στην περιοχή των άνω πίσω δοντιών αν χρειαστεί  τοποθέτηση εμφυτευμάτων. Η ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο καθώς έχει παρατηρηθεί ότι τα ιγμόρια έχουν την τάση να μεγαλώνουν με την ηλικία (πιθανόν λόγω απορρόφησης οστού στα περιβάλλοντα οστά).

Απώλεια οστού λόγω περιοδοντίτιδας ή αποστήματος

Η προχωρημένη περιοδοντική νόσος (περιοδοντίτιδα) καθώς και τα οδοντικά αποστήματα μπορεί να προκαλέσουν σημαντική απώλεια οστικής μάζας από τη γνάθο γύρω από το μολυσμένο δόντι. Αν το δόντι τελικά χαθεί ή χρειαστεί να γίνει εξαγωγή του, είναι συχνά δύσκολο να γίνει αντικατάσταση του με οδοντικό εμφύτευμα καθώς το εναπομείναν οστό δεν είναι αρκετό για να το συγκρατήσει. Στην άνω γνάθο η πυκνότητα του οστού (ιδίως προς τα πίσω δόντια) είναι εκ φύσεως αρκετά μικρότερη από ότι στην κάτω γνάθο, με αποτέλεσμα να είναι αρκετά πιο ευάλωτη σε απώλεια οστού. Η μόνη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ανύψωση ιγμορειου και τα οστικά μοσχεύματα.

Απορρόφηση οστού λόγω απώλειας δοντιών

Τα οστά μας διατηρούν την δομή και τον όγκο τους όταν ενεργοποιούνται μέσω μηχανικών ερεθισμάτων. Αν κάποιος δεν μπορεί να περπατήσει για πολύ καιρό λόγω κάποιου τραυματισμού τα οστά των ποδιών αρχίζουν να ατροφούν. Το ίδιο συμβαίνει και με τα δόντια μας. Αν κάποιο δόντι χαθεί, το μηχανικό ερέθισμα χάνεται και το σώμα μας αρχίζει να αποδομεί και απορροφά το οστό που το περιέβαλε για να ανακτήσει τα δομικά συστατικά του. θεωρώντας ότι δεν εξυπηρετεί πλέον κάποιο σκοπό. Η διαδικασία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή ποιότητα και ποσότητα οστού μή επιτρέποντας την τοποθέτηση εμψυτευμάτων χωρίς να γίνει πρώτα ανάπλαση του οστού. Άτομα που έχουν χάσει τους άνω γομφίους χωρίς να φροντίσουν για την γρήγορη αντικατάσταση τους είναι πολύ πιθανόν να χρειαστούν ανύψωση ιγμορείου αν στο μέλλον αποφασίσουν να βάλουν οδοντικά εμφυτεύματα.

Απώλεια οστού από άλλες αιτίες
Σε ορισμένες περιπτώσεις το οστικό έλειμμα μπορεί να προκληθεί και από άλλες χειρουργικές θεραπείες όπως μια χειρουργική εξαγωγή εγκλείστου δοντιού, ή η αφαίρεση μιας κύστης ή όγκου.