Η ανύψωση ιγμορείου – sinus lift είναι μια σύγχρονη, επαναστατική μέθοδος που μας επιτρέπει να αναγεννήσουμε το κόκαλο στις πλάγιες περιοχές της άνω γνάθου , έτσι ώστε  να είναι δυνατή μια σταθερή αποκατάσταση με εμφυτεύματα δοντιών.

Η ανύψωση ιγμορείου μπορεί να χρειαστεί όταν πρέπει να τοποθετηθούν εμφυτεύματα για την αντικατάσταση οπισθίων δοντιών της άνω γνάθου. Ο εμφυτευματολόγος οδοντίατρος θα συστήσει την επέμβαση ανύψωσης ιγμορείου όταν τα απεικονιστικά στοιχεία (πανοραμικές ακτινογραφίες ή αξονικές τομογραφίες) δείξουν ότι δεν υπάρχει αρκετή οστική μάζα (κυρίως βάθος οστού) στην πάνω σιαγόνα για την υποστήριξη της τοποθέτησης οδοντικών εμφυτευμάτων. Αν το βάθος του οστού δεν είναι επαρκές, η τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος χωρίς να έχει προηγηθεί ανάπλαση του οστού μπορεί να οδηγήσει σε διάτρηση του ιγμορείου δημιουργώντας σοβαρές επιπλοκές και αποτυχία της εμφύτευσης.

Οι περιπτώσεις οι οποίες μπορεί να δημιουργήσουν την ανάγκη για να γίνει ανύψωση ιγμορείου είναι:

Η φυσική ανατομία των οστών του προσώπου

Η φυσική ανατομία, μέγεθος και σχήμα, των οστών του προσώπου διαφέρει από άτομο σε άτομο. Αν κάποιος έχει σχετικά μικρή σιαγόνα και αναλογικά μεγαλύτερο μέγεθος ιγμορείου άντρου, είναι πιθανό να μην έχει αρκετό διαθέσιμο βάθος οστού στην περιοχή των άνω πίσω δοντιών αν χρειαστεί  τοποθέτηση εμφυτευμάτων. Η ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο καθώς έχει παρατηρηθεί ότι τα ιγμόρια έχουν την τάση να μεγαλώνουν με την ηλικία (πιθανόν λόγω απορρόφησης οστού στα περιβάλλοντα οστά).

Απώλεια οστού λόγω περιοδοντίτιδας ή αποστήματος

Η προχωρημένη περιοδοντική νόσος (περιοδοντίτιδα) καθώς και τα οδοντικά αποστήματα μπορεί να προκαλέσουν σημαντική απώλεια οστικής μάζας από τη γνάθο γύρω από το μολυσμένο δόντι. Αν το δόντι τελικά χαθεί ή χρειαστεί να γίνει εξαγωγή του, είναι συχνά δύσκολο να γίνει αντικατάσταση του με οδοντικό εμφύτευμα καθώς το εναπομείναν οστό δεν είναι αρκετό για να το συγκρατήσει. Στην άνω γνάθο η πυκνότητα του οστού (ιδίως προς τα πίσω δόντια) είναι εκ φύσεως αρκετά μικρότερη από ότι στην κάτω γνάθο, με αποτέλεσμα να είναι αρκετά πιο ευάλωτη σε απώλεια οστού. Η μόνη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ανύψωση ιγμορειου και τα οστικά μοσχεύματα.

Απορρόφηση οστού λόγω απώλειας δοντιών

Τα οστά μας διατηρούν την δομή και τον όγκο τους όταν ενεργοποιούνται μέσω μηχανικών ερεθισμάτων. Αν κάποιος δεν μπορεί να περπατήσει για πολύ καιρό λόγω κάποιου τραυματισμού τα οστά των ποδιών αρχίζουν να ατροφούν. Το ίδιο συμβαίνει και με τα δόντια μας. Αν κάποιο δόντι χαθεί, το μηχανικό ερέθισμα χάνεται και το σώμα μας αρχίζει να αποδομεί και απορροφά το οστό που το περιέβαλε για να ανακτήσει τα δομικά συστατικά του. θεωρώντας ότι δεν εξυπηρετεί πλέον κάποιο σκοπό. Η διαδικασία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή ποιότητα και ποσότητα οστού μή επιτρέποντας την τοποθέτηση εμψυτευμάτων χωρίς να γίνει πρώτα ανάπλαση του οστού. Άτομα που έχουν χάσει τους άνω γομφίους χωρίς να φροντίσουν για την γρήγορη αντικατάσταση τους είναι πολύ πιθανόν να χρειαστούν ανύψωση ιγμορείου αν στο μέλλον αποφασίσουν να βάλουν οδοντικά εμφυτεύματα.

Απώλεια οστού από άλλες αιτίες
Σε ορισμένες περιπτώσεις το οστικό έλειμμα μπορεί να προκληθεί και από άλλες χειρουργικές θεραπείες όπως μια χειρουργική εξαγωγή εγκλείστου δοντιού, ή η αφαίρεση μιας κύστης ή όγκου.

Τα τελευταία χρόνια η εξέλιξη των υλικών και των τεχνικών της οστεοενσωμάτωσης μας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιούμε εμφυτεύματα, τα οποία φορτίζονται και χρησιμοποιούνται ως στηρίγματα άμεσα, με την τοποθέτησή τους.

Υπάρχουν βέβαια συγκεκριμένες προϋποθέσεις για τη χρήση των οδοντικών εμφυτευμάτων και την άμεση φόρτισή τους.

Πρώτα από όλα, θα πρέπει να γίνεται σωστά η αξιολόγηση του ασθενούς, ανάλογα με την ποιότητα και την ποσότητα των οστών των γνάθων.

Μια δεύτερη σημαντική παράμετρος, που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, είναι η συνεργασία του οδοντιάτρου με εξειδικευμένο οδοντοτεχνικό εργαστήριο, το οποίο θα κατασκευάσει και θα επεξεργαστεί άρτια την προσθετική εργασία.

Μια τρίτη παράμετρος αφορά την ενημέρωση του ασθενούς για τον χρόνο που απαιτεί η θεραπεία (καθώς πρόκειται για μια διαδικασία που ολοκληρώνεται σε μία συνεδρία μεγάλης διάρκειας) και τη συναίνεσή του.

Οι ασθενείς στους οποίους εφαρμόζεται η τεχνική «δόντια σε μια μέρα» μπορούν να έχουν τα καινούργια τους δόντια σε 24 – 36 ώρες. Θα πρέπει όμως να γνωρίζουν ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή τους, η οποία θα πρέπει να απαρτίζεται από μαλακές τροφές, το πρώτο διάστημα μετά τη θεραπεία. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και σχολαστική φροντίδα της στοματικής υγιεινής, ώστε να αποφευχθεί η απώλεια του εμφυτεύματος.

Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνεται, τις περισσότερες φορές, με τοπική αναισθησία στο ειδικά εξοπλισμένο ιατρείο μας εξασφαλίζοντας έτσι την ασφαλή και γρήγορη τοποθέτησή τους και την ελαχιστοποίηση των μετεγχειρητικών επιπλοκών. Τα σύγχρονα τοπικά αναισθητικά προσφέρουν σίγουρη, σε βάθος και σε διάρκεια, αναισθησία και δεν είναι καθόλου επιβαρυντικά για την γενική υγεία καθιστώντας έτσι την όλη διαδικασία απολύτως ανώδυνη και ασφαλή. Η διάρκεια εξαρτάται βέβαια από τον αριθμό των εμφυτευμάτων, σε κάθε περίπτωση πάντως η ταλαιπωρία του ασθενή είναι μικρότερη από αυτήν σε αντίστοιχης διάρκειας κλασικές οδοντιατρικές πράξεις.

Ο επεμβαίνων δημιουργεί στο κόκκαλο κατάλληλες υποδοχές μέσα στις οποίες τοποθετεί τα εμφυτεύματα και συνήθως στη συνέχεια τα καλύπτει κλείνοντας τα ούλα.

Σε επιλεγμένες περιπτώσεις μπορεί να συνδυαστεί η αφαίρεση ενός η περισσότερων προς εξαγωγή δοντιών, με την άμεση τοποθέτηση στις θέσεις τους ενός ή περισσοτέρων εμφυτευμάτων, κερδίζοντας έτσι τους 2-3 μήνες που χρειάζονται για να επουλωθεί το οστό και να γίνει κατάλληλο και πάλι για να δεχθεί ένα εμφύτευμα.

Ανάλογα τη περίπτωση σε αυτή τη φάση μπορεί να τοποθετηθούν ειδικές βίδες επούλωσης που προεξέχουν ή ακόμα και προσωρινά δόντια που παραμένουν εκτός σύγκλεισης βέβαια για να μη μεταφέρονται μεγάλες δυνάμεις στα «θαμμένα» εμφυτεύματα που για τους επόμενους 2-4 μήνες βρίσκονται στη φάση της οστεοενσωμάτωσης.

Η μετεγχειρητική πορεία του ασθενή είναι ομαλή, με ήπιο βαθμό οιδήματος (πρήξιμο) και πόνου, που ελέγχονται απολύτως με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και υποχωρούν πλήρως μέσα σε 4-5 μέρες.

Σε περιπτώσεις περιπλοκότητας της διαδικασίας και κατά συνέπεια μεγάλης διάρκειας είτε σε περιπτώσεις αυξημένου άγχους του ασθενή, η επέμβαση μπορεί να γίνει με τη βοήθεια μέθης ή ακόμα και γενικής αναισθησίας, πάντα σε κλινικό περιβάλλον.

Η άμεση τοποθέτηση εμφυτεύματος είναι η διαδικασία κατά την οποία ένα εμφύτευμα τοποθετείται αμέσως μετά την εξαγωγή ενός καταδικασμένου δοντιού μέσα στο φατνίο του.

Η διαδικασία αυτή γίνεται όλο και πιο προσφιλής μεταξύ των συναδέλφων με θετική ανταπόκριση και από την μεριά των ασθενών μιας και μειώνονται έτσι οι χειρουργικές επεμβάσεις από δύο σε μια, ενώ ταυτόχρονα μικραίνει και ο χρόνος της αποκατάστασης.

Τα οφέλη για τον ασθενή πολλαπλασιάζονται στην περίπτωση που συνδυαστεί η άμεση τοποθέτηση με την άμεση προσθετική αποκατάσταση του εμφυτεύματος, μέσω της κατασκευής μια προσωρινής στεφάνης που θα στηρίζεται στο οδοντικό εμφύτευμα.

Για την θετική έκβαση της διαδικασίας και ενός μόνιμου θετικού αποτελέσματος, θα πρέπει να παίρνονται σοβαρά υπόψη οι παρακάτω προυποθέσεις:

• επαρκής όγκος φατνιακών τοιχωμάτων μετά την εξαγωγή του δοντιού
• απώλεια εκτεταμένων περιακρορριζικών αλλοιώσεων
• επαρκής ποσότητα οστού μεταξύ φατνίου και διαφόρων ανατομικών στοιχείων
• εμπειρία επεμβαίνοντος

Η διαδικασία έχει ως εξής:

Αφού αναισθητοποιηθεί η περιοχή γύρω από το δόντι, ακολουθείται όσο γίνεται λιγότερο τραυματικά η εξαγωγή του δοντιού και καθαρίζονται σχολαστικά τα τοιχώματα του φατνίου.

Στην συνέχεια παρασκευάζεται ένα φρεάτιο στον πυθμένα του φατνίου όπου θα αγκιστρωθεί το εμφύτευμα.

Τοποθετείται το εμφύτευμα στην τελική του θέση και όπου υπάρχει κενό μεταξύ οστικών τοιχωμάτων και επιφάνειας του εμφυτεύματος πακτώνεται οστικό μόσχευμα.